به گزارش انعکاس بناب، به نقل از زریان ۲۲مردادماه امسال ارسلان هاشمی مدیرعامل آب منطقه ای آذربایجان شرقی در گفتگو با خبرنگار مهر اعلام کرد: در قالب اجرای خط دوم انتقال آب زرینه رود به کلانشهر تبریز تاکنون ۴۷۰ متر کانال کنی،‌ پنج هزار متر لوله گذاری فولادی دو هزار میلیمتری و ۹ هزار متر […]

به گزارش انعکاس بناب، به نقل از زریان ۲۲مردادماه امسال ارسلان هاشمی مدیرعامل آب منطقه ای آذربایجان شرقی در گفتگو با خبرنگار مهر اعلام کرد: در قالب اجرای خط دوم انتقال آب زرینه رود به کلانشهر تبریز تاکنون ۴۷۰ متر کانال کنی،‌ پنج هزار متر لوله گذاری فولادی دو هزار میلیمتری و ۹ هزار متر پوشش زغالی لوله فولادی اجرا شده است.

 وی افزود: برای اجرای این طرح که در ۴۷ کیلومتر وبا پیمانکاری قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص) عملیاتی می شود، ۷۰۰ میلیارد ریال اعتبار هزینه می شود.

این در حالی است که پاییز سال ۹۴ “قربانعلی سعادت”  استاندار آذربایجان غربی در خصوص این پروژه به ایرنا گفته بود: بر اساس مصوبات کارگروه احیای دریاچه ارومیه هیچ گونه آبی نباید از این منابع آبی برداشت شود و تنها در راستای طرح پدافند غیرعامل قابل استفاده است.

وی بیان کرد: در همین راستا و در خصوص فاز دوم انتقال آب زرینه رود به تبریز شاید تا چند سال قبل امکان انتقال آب و برداشت از زرینه رود وجود داشت اما هم اکنون به هیچ وجه قابل اجرا نیست.

سعادت با بیان اهمیتی که مسئولان برای موضوع آب در استان قائل هستند، گفت: این گونه مسائل پیشتر توسط کارشناسان مورد پایش و بررسی لازم قرار می گیرد و از این رو مردم در برخورد با چنین اخباری باید آرامش لازم را داشته باشند.

وی اضافه کرد: شاید زمانی که آب در میاندوآب مازاد بود، برای تأمین آب شرب تبریز خط اول به اجرا گذاشته شد ولی اجرای خط دوم انتقال آب با توجه به شرایط فوق به هیچ عنوان در حال حاضر امکان پذیر نیست.

به گزارش انعکاس بناب، خط آبرسانى زرینه رود به تبریز با مشخصات منحصر به فرد خود، یکى از بزرگترین طرحهاى آبرسانى خاورمیانه محسوب مى شود.

طبق نظر کارشناسان، استاندارد عمر لوله هاى آبرسانى ۳۰ سال پیش بینى شده است، اما به دلایلی که اشاره شد این اتفاقات درخط لوله زرینه رود به تبریز زمانی آغاز شد که تنها پنج سال از آغاز بهره بردارى آن گذشته بود.

خط لوله انتقال آب زرینه رود، مهمترین شریان حیاتى این منطقه محسوب مى شود چرا که این خط علاوه بر تأمین ۶۰ درصد نیاز کلانشهر تبریز، ۴۰ درصد نیاز شهرهاى میاندو آب، بناب، آذرشهر، ایلخچى ، گوگان و شبستر را برطرف مى کند.

از سوى دیگر خط لوله مذکور گردش بخش عظیمى از چرخه صنعتى این استان را برعهده دارد به طورى که حیات اقتصادى نیروگاه حرارتى تبریز، پتروشیمى تبریز، نیروگاه سهند بناب، طرح نفلین سیلیت، شهرک صنعتى شهید سلیمى و… به عنوان عمده مصرف کنندگان آب خط مذکور به این مسیر وابسته است و در صورت هرگونه قطعى آب ادامه فعالیت این مراکز غیرممکن خواهدشد.

مطالعات اولیه طرح انتقال آب زرینه رود به تبریز از سال ۵۲ و توسط مشاوران ایرانى وخارجى آغاز شد و قرار بود این مسیر نیاز آب تبریز و شهرهاى مجاور آن را تا سال ۷۵ تأمین کند و پس از آن نیاز به تهیه طرحى دیگر بود.

به خاطر جریانات انقلاب، این طرح مسکوت ماند تا اینکه در سال ۶۳ فکر ادامه طرح دوباره جان گرفت و ادامه مطالعات به مهندسان خبره ایرانى واگذار شد.

اجراى عملیات خط لوله آبرسانى زرینه رود به تبریز از سال ۷۰ آغاز شد که به دلیل عدم تأمین اعتبارات کافى همین یک خط لوله نیز آهنگ پیشرفت بسیار پایینى داشت بطورى که احداث آن هشت سال طول کشید و در نهایت به سال ۱۳۷۸ افتتاح شد.

خط لوله آبرسانى زرینه رود از سد انحرافى نوروز لو در ۱۵ کیلومترى شهرستان میاندوآب آغاز شده و پس از طى مسیر ۱۸۰ کیلومترى به شهر تبریز مى رسد.

جنس لوله ها بسته به نیاز، بتونى یا فولادى انتخاب شده است بطورى که ۱۱۷ کیلومتر از خط را لوله هاى بتونى و ۶۳ کیلومتر را نیز لوله هاى فولادى تشکیل داده اند.

قطر لوله ها دو متر بوده و طول شش مترى هر کدام از آنها باعث شده تا ۲۰ تن وزن داشته باشند. جهت تأمین لوله هاى این مسیر و حتى پروژه هاى دیگر، یک کارخانه لوله سازى به طور کامل از ایتالیا خریدارى شده و در همان سالها در آذرشهر نصب شد که هم اکنون تأمین لوله هاى پروژه هاى دیگر سازمان آب را برعهده دارد.

در بیان پروسه طولانى انتقال آب دراین ۱۸۰کیلومتر همین بس که انتقال یک قطره آب از محل آبگیرى تا شهر تبریز ۳۶ روز طول مى کشد!