وقتی مردم اعتماد به رسانه ملی را ازدست می‌‌دهند، هشدار باش رسانه‌‌های بیگانه را مبنی بر قحطی می‌پذیرند و دیگر هیچ تحلیل و نظریه‌ی کارشناسی برای بازگرداندن آرامش به جامعه سود بخش نخواهد بود.

به گزارش انعکاس بناب به نقل از آناج، هفته‌ی گذشته در محل کار و به‌دور از شبکه‌های اجتماعی بودم که یکی از دوستان خبر حادثه‌ی تروریستی اهواز را داد. خیلی جا خوردم اما وقتی تعجبم بیشتر شد که تا ساعتی بعد هم، خبری از حادثه‌­ی دلخراش تروریستی اهواز در شبکه‌ی خبر نبود و به جای آن صحبت‌های کارشناسی در مورد جنگل‌ها و مراتع به صورت زنده پخش می‌شد!

حال این سهل انگاری چه ارتباطی به اتفاقات امروز کشورمان دارد؟ کندی شبکه‌‌ی خبر در اطلاع رسانی موضوعات چه ارتباطی به تورّم و هجوم مردم به فروشگاه‌ها دارد؟

پیش‌تر در مورد اعتماد مردم به رسانه‌ی ملی زیاد صحبت شده است. به عنوان فردی که دستی بر آتش رسانه‌ها دارد، همیشه فکر می‌کردم شاید اوضاع آنقدر هم که برخی رقبای رسانه‌ی ملی نشان می‌دهند، بد نیست! شاید علت اصلی عدم پوشش یا تاخیر در پوشش برخی اخبار و حوادث، مربوط به سیاست گذاری‌هاست که البته می‌پذیرم خیلی هم توجیه قابل قبولی نیست.

این اتفاق در موضوعات مختلفی نظیر حادثه‌ی تروریستی مجلس هم روی داده و شاید یک رویه‌ی دائمی تلقی شود. وقتی مردم در گوشی‌های دَم دست‌شان خبرهای مهمی نظیر حادثه‌ی تروریستی اهواز را می‌بینند، طبیعتاً برای اطلاع از اخبار موثق­‌تر به تلویزیون ملی مراجعه می‌کنند تا از صحت و سقم خبر مطلع شوند و ابعاد مختلفش را مشاهده کنند اما وقتی می‌بینند شبکه خبر با آرامش و طمانینه‌­ی خاصی در حال ادامه برنامه‌های خود می‌باشد، برای پیگیری اخبار به شبکه‌های خارجی روی می‌آورند.

تا اینجای کار خیلی مهم نیست اما موضوع وقتی بیخ پیدا می‌کند که شبکه خبر شصتش خبر دار شده که موضوع از چه قرار است ولی دیگر مردم برای شنیدن اخبار و تحلیل‌هایش مراجعه نمی‌کنند و مرجع سریع و مطمئن را همان شبکه‌های خارجی نظیر”بی‌بی‌سی” و “من و تو” و … می‌پندارند.

باز هم موضوع ربطی به تورم و اشتهای سیری ناپذیر خرید مایحتاج ندارد. ولی وقتی همان شبکه‌ها نظیر من و تو کارشناس می‌آورد، از قحطی پیش رو صحبت می‌کند و رسما آموزش احتکار می‌دهد و مردم را به خرید مضاعف تحریک می‌کند، دیگر در آن زمان وقتی وزیر جهاد­کشاورزی در رسانه‌­ی ملی می‌گوید آذوقه و مایحتاج چند سال را ذخیره کرده‌ایم، کسی نمی‌شنود که باور بکند یا نه؟!

مردم امروز ما بیش از آنکه قحطی را باور کنند، قولِ شبکه‌های بیگانه را باور کرده‌اند و این به دلیل بی‌اعتمادی به رسانه‌ی ملی و کارشناسان به دور از متن جامعه می‌باشد.