چالش‌های آموزش مجازی و راهکارهای آن در ۳۴ بند توسط اساتید، دانشجویان و متخصصان این حوزه برای سال تحصیلی جدید اعلام شد.

به گزارش انعکاس بناب به نقل از خبرگزاری مهر، طبق اعلام ستاد ملی مقابله با کرونا سال تحصیلی آینده ۱۵ شهریور آغاز می‌شود و آموزش‌ها به صورت ترکیبی با تاکید بر آموزش مجازی در دانشگاه‌ها خواهد بود، با توجه به این موضوع که کمتر از دو هفته به بازگشایی دانشگاه‌ها فرصت باقی مانده است، ارزیابی سال تحصیلی گذشته برای جلوگیری از مشکلات ترم گذشته ضروری است، بنابراین همایش ملی تبادل تجربیات دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در اجرای آموزش الکترونیکی در بحران کووید ۱۹ اخیراً به صورت مجازی و با حضور صدها تن از اساتید و دانشجویان و متخصصان برگزار شد.

در این همایش چالش‌ها و راهکارهای آموزش مجازی در ۳۴ بند جمع بندی، نهایی و اعلام شد که به شرح زیر است:

۱. بحث آموزش الکترونیکی نباید به عنوان یک حاشیه نگاه شود و همه باید در راستای توسعه این بسترها تلاش کنیم. در عین حال نیازمند برنامه ریزی صحیح هستیم و باید از تمرکز گرایی هم اجتناب شود.

۲.پ س از گذشت از کرونا، یادگیری الکترونیکی و آموزش ترکیبی باید در آموزش عالی تعمیق داده شود.

۳. باید به سمت آموزش الکترونیکی به صورت گسترده‌تر با ارایه مدرک رسمی پیش رفت.

۴.ورود دوره‌های خاص حرفه‌ای یادگیری الکترونیکی.

۵. انتظار می‌رود کیفیت آموزش مجازی افزایش پیدا کند و بخشی از آن مثل دسترسی به اینترنت توسط نهاد مربوطه تقویت شود.

۶. همچنین ارایه مطالب و محتواهای خوب و تعاملی که در بستر الکترونیکی صورت می‌گیرد، باید کیفیت بهتری داشته باشد.

۷. نیاز است عملکرد دانشگاه‌ها در آموزش مجازی ارزیابی شود.

۸. نیاز است ارزیابی دانشجویان در طول ترم انجام شود در حالی که در ترم گذشته به این موضوع کمتر توجه شد.

۹. جذب دانشجویان بین المللی بر بستر آموزش الکترونیکی یکی از موضوعات مهم در زمینه اقتصاد آموزش در دنیا است و آموزش عالی در کشور ما نباید از این موضوع غافل شود.

۱۰. نیاز است بررسی شود که در نظام آموزشی چگونه باید مدیریت آموزشی را باز تعریف کرد. ساماندهی آموزش عالی و شناسایی مراکز ماموریت گرا و ارایه برخی ماموریت‌ها به دانشگاه‌های غیر دولتی نیز حائز اهمیت است.

۱۱. نیاز است اقدامات عملی و نوآوری‌ها و چالش‌ها در زمینه آموزش الکترونیکی اطلاع رسانی گسترده شود و صاحب نظران نظرات خود را اعلام کنند.

۱۲. همچنین باید برای ارتباط گیری با دانشجویان جدیدالورود برنامه ریزی دقیق‌تری صورت گیرد تا با نحوه آموزش آشنا شوند.

۱۳. باید تمامی حوزه‌ها در کشور به کرونا ورود پیدا کنند و دولت در شرایط بحران از آموزش عالی و خصوصاً در شرایط فعلی از بستر آموزش‌های الکترونیکی حمایت کند و زیر ساخت‌های لازم تقویت شود.

۱۴. لزوم آماده شدن هر چه سریع‌تر شبکه علمی برای از دانشگاه‌ها و مراکز علمی و تحقیقاتی.

۱۵.پ یگیری اعمال تخفیف مناسب در هزینه اینترنت داشنجویان و دانشگاه‌ها.

۱۶. ارسال گزارش دقیق از وزارت علوم به دکتر هاشمی (معاون وزارت ارتباطات) حاوی اطلاعات سرورها و مراکز داده دانشگاه‌ها جهت تمهیدات اعمال تخفیف.

۱۷. پیشنهاد تمهیدات دانشگاه‌ها برای خرید همه نوع تجهیزات مرتبط با آموزش الکترونیکی از محل گرنت اساتید در شرایط کرونایی.

۱۸. توسعه شبکه اجتماعی بین دانشگاه‌ها.

۱۹. توسعه فعالیت‌های پژوهشی بر بستر الکترونیکی.

۲۰. اعمال حاکمیت در سطح وزارت علوم برای آموزش‌های الکترونیکی (معاونت آموزشی وزارت عتف)

۲۱. لازم است برنامه آموزش مهارتی برای همه استادان و همه کارشناسان مرتبط و همه دانشجویان هرچه سریع‌تر طراحی و اجرا شود (همه دانشگاه‌ها با همکاری کارگروه آموزش عالی الکترونیکی و انجمن یادگیری الکترونیکی ایران و با نظارت معاونت آموزشی وزارت عتف)

۲۲. لازم است بحث ارزیابی در تمام سطوح از درس از مدرس تا دانشگاه یا موسسه بطور جدی و با نگاه کارشناسی انجام شود (با همکاری کارگروه آموزش عالی الکترونیکی، انجمن یادگیری الکترونیکی ایران و با نظارت معاونت آموزشی وزارت عتف و همکاری دفتر نظارت و ارزیابی وزارت عتف).

۲۳. بررسی نوع مواجهه جدی با استادانی که برای کسب مهارت و اجرای کیفی برنامه‌ها بر بستر الکترونیکی تلاش نکنند و تلاش برای رعایت حقوق دانشجویان (معاونین آموزشی دانشگاه‌ها).

۲۴. لزوم برنامه ریزی جدی تر معاونت علمی ریاست جمهوری، شورای عالی علوم و تحققیات و فناوری، و مرکز حمایت از پژوهشگران جهت کمک به ارتقای نیازهای آموزش الکترونیکی در شرایط حاضر.

۲۵. بحث دانشجویان محروم و لزوم ارائه راهکارهای مختلف برای حل گسترده نیازهای ابزاری آنها (استفاده از نظر خبرگان و همکاری سازمان دانشجویان و وزارت ارتباطات و مجمع خیرین وزارت علوم)

۲۶. در زیست بوم شرکتهای فناور در حوزه یادگیری الکترونیکی برای توانمند سازی شرکتها لازم است شرکتهای فعال شناخته شوند.

۲۷. سیاست‌ها و مشوق‌های حاکمیتی برای ایجاد سهولت انجام کسب و کار در حوزه یادگیری الکترونیکی لازم است.

۲۸. اکنون زمان این است که به جای ارائه زیرساخت و سامانه توسط شرکتها، آنها وارد حوزه‌های دیگر یادگیری الکترونیکی هم بشوند. به عنوان نمونه توانمندسازی استادان، پشتیبانی تولید محتوای الکترونیکی، کمک در تدریس.

۲۹. دانشگاه‌ها نیازهای خاصی در استفاده از سامانه‌های موجود خود دارند که لازم است شرکت‌ها در آن زمینه حرکت کنند.

۳۰. از بحث‌های غفلت شده در سامانه‌های مورد نیاز مسئله برگزاری آزمون است.

۳۱. ایجاد یک مدل کسب و کار جدید برای همکاری بین داشگاه و شرکتهای استارتاپی لازم است.

۳۲. زیرساختهای فنی شرکت‌ها مانند اپراتورها به اضافه محتوای تخصصی دانشگاه‌ها می‌تواند خلق ارزش بکند.

۳۳. فهم نادرست از پداگوژی در حوزه یادگیری الکترونیکی لازم است تصحیح شود و شرکتها در این زمینه باید کار کنند.

۳۴. امروزه لازم است به جای زنجیره ارزش از شبکه ارزش صحبت شود.