به گزارش انعکاس بناب، زیباسازی شهری در قالب بهره گیری از رنگ ها، طراحی محیطی، رنگ آمیزی پل ها، میادین، جداول و…. نقش موثری درجهت دستیابی به فضای مطلوب شهری و ایجاد روحیه نشاط و شادابی شهروندان دارد. تک عملکردی بودن پل ها، با عملکرد صرفا ترافیکی، علاوه بر آسیب های کالبدی و منظر شهری، […]

به گزارش انعکاس بناب، زیباسازی شهری در قالب بهره گیری از رنگ ها، طراحی محیطی، رنگ آمیزی پل ها، میادین، جداول و…. نقش موثری درجهت دستیابی به فضای مطلوب شهری و ایجاد روحیه نشاط و شادابی شهروندان دارد.

تک عملکردی بودن پل ها، با عملکرد صرفا ترافیکی، علاوه بر آسیب های کالبدی و منظر شهری، باعث پیدایش بسیاری از آسیب های اجتماعی در محدوده پل ها می شوند به همین دلیل این فضاها به عنوان زایده ای در شهر باقی می ماند و شهروندان هیچگاه با آن ها ارتباط برقرار نمی کنند که با رسیدگی به وضعیت زیبا سازی و رنگ آمیزی این پل، می توان به امنیت، سرزندگی و دعوت کنندگی در شهرها رسید.

در کشورهای مختلف فضاهای طراحی پل برای  افزایش سهولت در دسترسی و خدمت رسانی به شهرندان است در این میان امر زیباسازی پل ها به عنوان سیمای شهر نیز مورد توجه بوده است که استفاده از رنگ های شاد و یا بهره گیری از فضای سبز تزیین شده از موارد آن است که در نمونه های زیر استفاده شده است و می توان بیان داشت که پل در یک نگاه جدید به عنوان یک نشانه شهری در کنار عملکرد اصلی آن مطرح شده است.

بارها از زبان مردم و رسانه های شهرستان شنیدیم که ورودی های شهر، المان ها و مهمتر از آنها پل سرداران شهید، نیازمند زیباسازی و ساماندهی  می باشد، اما متاسفانه تاکنون اقدامی به عمل نیامده و وعده ها محقق نشده است.

سوال اینجاست که آیا واقعا زیبنده است که درخواستهای مکرر مردم در جراید، رسانه ها و… برای ساماندهی از سوی متولیان امر نادیده گرفته شود؟ آیا مدیریت شهری و مسئولان شهرستان از این معبر اصلا عبور نمی کنند؟ آیا این وضعیت در شان و جایگاه قطب اقتصادی کشور می باشد؟

پروژه پل روگذر سرداران شهید بناب(میدان معلم) در سال ۱۳۸۹ کلید خورد و همواره افتتاح کامل آن به یک آرزوی دیرینه برای مردم بناب و حتی مردم سایر شهرهای در حال تردد از این مسیر تبدیل شده بود که در نهایت، آذر ماه  ۹۸، به طول ۶۸۰ متر و به صورت چهار خطه رفت و برگشت با ۲۲۰ میلیارد ریال اعتبار، افتتاح گردید.

پروژه ای که در زمان کلنگ زنی مدت اجرا و تکمیل آن ۲ سال پیش بینی شده بود که به گفته مسئولان به علت کمبود اعتبار روند تکمیل آن ۱۰ سال بطول انجامید که حال حاضر هم زیباسازی آن در وضعیت بدی به سر می برد.

آیا نمی شود از وجود این پل در نقطه استراتژیک شهر، جهت شناساندن پتانسیل های موجود و مهمتر از آن زیباسازی و رنگ آمیزی آن جهت شادابی و افزایش روحیه شهروندان در این  وضعیت بد کرونایی به نحو مفید استفاده نمود؟

مطلب دیگری که می توان به آن نیز در اینجا اشاره کرد این است که یکی از وظایف اصلی شهرداری، در حوزه اجتماعی و شناساندن فرهنگ بومی شهر،نصب المان های فرهنگی است که بصورت سمبلیک، باورها، فرهنگ و عقاید آن شهر را به مخاطب القا میکند؛ بسیاری از تندیس هایی که در میدانها، اماکن  عمومی و فرهنگی نصب میگردد، مصداقی عینی از همین مطلب است که با هدف معرفی و ارتقای فرهنگ هر شهری انجام میگیرد.

در این میان مواردی در سطح شهر بناب یافت می شود که هیچ سنخیت و مناسبتی با فرهنگ بومی شهر ندارد و چه بسا با آن مغایر نیز باشد، تندیسی که جدیدا در میدان تامین اجتماعی بناب نصب گردیده است یکی از این مصادیق مغایر است که هیچ توجیهی برای آن نمیتوان یافت؛ چرا که اسب شاخدار نه ارتباطی با فرهنگ اساطیری_بومی بناب دارد و نه جزو المان هایی مناسب جهت معرفی بناب به مسافران بشمار میرود! این امر خود خلا مهمی در جهت فرهنگی شهر بشمار می رود.

امید است متولیان امر این انتقادها را به فال نیک گرفته و در جهت توسعه و آبادانی شهر تلاش ها خود را همراه با کار تخصصی پیش ببرند تا شهروندان را در جهت رفاه و آسایش روحی و روانی در این اوضاع بحرانی همراهی کنند.

انتهای پیام/ جعفر کریم زاده