در جای جای کره خاکی، بشر نسبت به امورات پیش آمده خویش مسئول است و حتما  خود را لایق و شایسته ی آن دانسته و انتظار دارد از پس آن بر بیاید.

با توجه به  میزان بیکاری  فراوان، در منطقه ما نیز می توان افراد مسئولیت پذیر و لایق زیادی یافت که حتی تعداد آنها شاید قابل شمارش نباشد به طوری که توانسته ایم به سایر مناطق کشور نیز در رده های بالا مدیر صادر کنیم که در این زمینه موفقیت‌هایی نیز کسب کرده‌ایم و در خارج از شهرستان نیز مناصبی به همشهریان ما واگذار شده است.

بی شک در منطقه ما نمی توان فردی را پیدا کرد که خود را لایق و شایسته پست مدیریت در ادارات  را نیابد! همه با درایت و توانمند هستند که در نهایت نمیتوان همه ی این افراد را در یک سازمان  یا اداره  به عنوان ریاست معرفی کرد، فقط یک نفر میتواند عهده دار  منصب در یک اداره بوده و بقیه باید اطاعت پذیر اوامر باشند.

دقیقا مشکلات مردم نیز از همین لحظه کلید می خورد که همه مشتاق میز ریاست شده تا به منصب قدرت برسند و برای رسیدن به این جایگاه با تمام قوا مبارزه کرده و از هیچ روشی دریغ نمیکنند و در نهایت فردی به این منصب تکیه میکند و دوباره تلاش برای کله‌پا نمودن مدیر مورد نظر، کماکان ادامه می‌یابد و به جرات می توان گفت که تمام فعالیت اداری ما وقف زیر آب زدن و یافتن نقطه ضعف دیگری تلف شده و بعضا هم در این میان تمام بستگان و آشنایان، توسط مدیر منصوبی جذب سازمان می شوند و علنا ماموریت و رسالت سازمان با کش قوس و دعواهای مدیرانه رو به فراموشی شده و مردم زیر بار مشکلات، نفسشان بریده می شود.

حال سوال اینجاست؛ مگر مدیریت و مسئولیت امورات به این راحتی می تواند باشد؟ مگر هدف فقط تکیه به صندلی ریاست و بنر های تشکر جلوی اداره نصب شده، و کار تمام است؟ نخیر قربان! نه جناب مدیر!

نمی توان تصور کرد که عده ای چگونه با وجود این همه جوان محروم و بی‌کار، تن به مبارزه جهت تکیه بر صندلی ریاست را دارند بدون اینکه فکر این را بر سر خود بپرورانند که آیا از عهده مسئولیت و حل مشکلات برخواهم آمد و در قبال پاسخگویی به این افراد نزد خداوند متعال می توانم پاسخگو باشم.

به خاطر داشته باشید زمانیکه جنابعالی مسئولیت اداره را بر عهده می گیری حتما باید در قبال جوانان بیکار، مردم محروم از امکانات حتی اولیه شهروندی و مشکلات معیشتی پاسخگو هستی و اگر نتوانی رسالت خود را به خوبی به سرانجام برسانی بار گناهانت در پیشگاه باری و تعالی صد افزون خواهد شد.

فردی که هنوز اولویت‌ها و مسائل اصلی را نمی‌تواند تشخیص دهد، فردی که ضرورت‌ها را متوجه نمی‌شود؛ فردی که کار را آن‌قدر طولانی می‌کند تا ارزش کار و اثری بخشی و رضایت بخشی آن بین مردم از بین می‌رود، فردی که توان لازم برای مدیریت را ندارد، شایسته خدمت در شهرستان بناب را ندارد.

چنانچه امام محمدتقی(ع) فرمودند: هر کس بدون “آگاهی و آشنایی” دست به انجام کاری بزند، فساد کارش بیش از اصلاح آن است.

امیدواریم مسئولین شهری ما به این میزان انتقاد پذیری و فرهنگ انتقادی رسیده باشند که وقتی این پایگاه خبری و مردمی بناب به سراغ مدیران ادارات شهرستان رفته و از آنان سؤالی با عناوین؛ “شما چه چیزی در وجود خویش دیدید که مسوولیت پذیرفتید؟” یا “شما چه چیزی اضافه‌تر و بیش‌تر از دیگران دارید که بین آن‌ها برای این منصب برگزیده شده‌اید؟” را بپرسند و این پایگاه خبری که بزرگترین و مردمی ترین رسانه شهرستان بناب می باشد همراه با مردم آگاه منتظر هستیم تا پاسخ‌های قانع کننده مسئولین شهرمان را در این زمینه بشنویم و ببینیم چند مرده حلاج هستند!

انتهای پیام/ جعفر کریم زاده