سالهاست در بناب عقب مانده، از توسعه، شورای شهر و شهرداری نقشِ رکن اصلی این عقب ماندگی را بازی می کند، هربار با تعویضِ قدرتهای مدیریت داخلیِ شهرداری و زیبا سازی شهری؛ ضعف مدیریتی، عدم نظارت مستمر، بی برنامه گی و بی سلیقگی بیش از پیش تصویر شهر را مخدوش کرده است.

به گزارش انعکاس بناب، ناکارآمدی مدیریت شهری در هر کشور و شهری منجر به تحمیل هزینه های گزاف به دولت، عدم توسعه پایدار شهری و عدم رضایت شهروندان می شود که در ایران یکی از ارکان مهم مدیریت شهری شوراهای اسلامی شهر هستند.

این روز ها دغدغه های مدیریت هسته ای شهری به جای مسائل کلان به عمده مطالبات مردمی تبدیل گشته است؛ وظایفی مانند زیبا سازی شهری، آسفالت، فضای سبز و مبلمان شهری انگار در شورای شهر و زیباسازی بناب تعریف نشده است.

وضعیت آسفالت خیابان ها و بی توجهی و عدم نظارت بر کیفی سازی و سمبل کاری تنها یکی از مواردی ست که ناتوانی شورای شهر و زیباسازی شهرداری را جلوی چشم هر بیننده ای حتی مسافران به رخ می کشد، چیزی تا عید باقی نمانده و چهره ی شهر شبیه پارچه ی چهل تکه ای ست که هر وجبش را با نخی رفو کرده اند و شهرداری هیچ اهمیتی به این موضوع نمی دهد. هنوز هم مردم منتظر ارائه یک بسته عیدانه برای فضای شهری و عملی کردن آن از سمت شهرداری اند اما دریغ از ذره ای توجه به مطالبات مردمی و تلاش در این جهت.

نقش اصلی مبلمان شهری در سطح خیابان ها و فضاهای شهری ایجاد مکان هایی است که زبان ناطق هویت انسان و منظر شهری مطلوب باشد، اگر می‌خواهیم مردم نسبت به نظم و نظافت محیط‌های بیرونی مانند خانه خویش اهتمام داشته باشند باید مقدمات آن را فراهم سازیم؛ باید سطل‌های زباله در هر جایی در دسترس مردم قرار داشته باشند تا از پراکندن زباله در کوچه و برزن جلوگیری شود، مکان‌هایی برای نشستن مردم و لذت بردن آنها از طبیعت پیش بینی گردد تا فضای سبز مورد آسیب استفاده کنندگان واقع نشود، هر فردی که با ایستگاه‌های اتوبوس – به عنوان مثال شهر بناب- قره چپق برخورد می‌کند باید وجود نمادهای هویتی این منطقه او را نسبت به ویژگی‌های آن آگاه نماید.

مبلمان شهری و زیبا سازی شهر، هر بار با یک ابتکار تازه به جای تغییر مثبت یک بلای دیگر به جان شهر می اندازد؛ نمونه اش المان طراحی شده برای میدان امام علی (ع) که چند سالی هست هنوز هم ناقص تشریف دارد، ورودی های شهر بناب از جمله تخریب و بدون اقدام کمربندی بعثت و آسفالت ریزی غیر اصولی سال های اخیر، که در مدت خیلی کم از بین رفتند و هم اکنون هم مردم با معضلات چاله چوله های تشکیل شده از آن ها، درگیر هستند.

دستفروشان و میوه فروشان بلوار های اصلی ورودی شهرها، صاحبان سد معبرهای بی شمار خیابان ها و … مانند شورانشینان خوش نشین شده اند، وعده ی بازارچه دائمی و محل مخصوص دستفروشان همگی وعده هاییست که می دانیم به هیچ کجا نمی رسد.

مساله سگ های ولگرد و پارک هایی که صبح ها به جای ورزش صبح گاهی مردم، محل جولان این سگ هاست و ترس و وحشت را به ارمغان آورده بماند، حداقل سرویس های بهداشتی که در پارک ها گذاشته شده سامانی داده شود.

بهتر است شورای شهر بناب در اواخر عمر خود اعلام آتش بس نموده و بیشتر از این شهر بناب را از وجهه جنگ زدگی نجات دهد، مگر تا بحال با نشستن و تشکیل جلسات  بی نتیجه مشکلی حل شده است؟ تا کی مردم و بیت المال باید تاوان بی تدبیری و سست کاری ها را پرداخت نمایند؟ متاسفانه این همه فریاد و دل نگرانی از این وضعیت هیچ جوابی ندارد و معلوم نیست تا به کی این شهر و مردمش باید چوب ناکارآمدی و بی تجربگی و آزمون و خطای مدیران شهرداری و شورانشینان را بخورند!

در خاتمه مردم از نماینده پر تلاش شهرستان انتظار دارند، شخصا به این معضل ورود کرده و کم و کاستی های زیبا سازی شهری را برطرف کنند چرا که جایگاه فعلی شهرستان بناب با توجه به موقعیت جغرافیایی خود و ظرفیت های بالای صنعتی  در شان این شهرستان نیست.

 

انتهای پیام/ جعفر کریم زاده