به گزارش انعکاس بناب، حاشیه نشینی نوعی از شیوه زندگی است که نسبت به سه شیوه رایج زندگی یعنی شهری، روستایی و عشایری متفاوت بوده و با ویژگی های اقتصادی و اجتماعی مخصوص به خود، بافت فیزیکی معینی را به وجود می آورد، حاشیه نشین ها به دلیل فقدان تطبیق محیط شهری از محیط های شهری پس زده می شوند و به تدریج به کانون های پیوسته یا جدا از هم دراطراف شهرها پناه می آورند.

امروزه مردم بدلیل مشکلات مالی و اقتصادی و گرانی زمین برای معیشب، حاشیه شهرها را برای زندگی انتخاب می‌کنند و این امر معضل بزرگی در جامعه مخصوصا بناب به شمار می‌رود.

حاشیه‌های شهرها نخستین نقطه دسترس به شهر است به همین دلیل از طرف مهاجرانی که توان خرید خانه در مرکز شهر را ندارند انتخاب می‌شود، ساخت و ساز در این مناطق ضابطه‌مند نیست و به دلیل نبود نظارت کافی خطرات زیادی ساکنین آن را تهدید می‌کند.

شهروندانی هستند که در محله‌های شهرستان بناب، بدون تفکیک روستایی و شهری با ساخت و سازه‌های غیر استاندارد و غیر قانونی و بالاخره محروم از تجهیزات اولیه چون آب ، برق، فاضلاب در حاشیه این شهر اسکان یافته‌اند که این‌ها کسانی هستند که در محدوده شهر زندگی میکنند و جذب نظام اجتماعی اقتصادی نشده‌اند.

سرپناه هایی که با چیدن نامنظم بلوک های سیمانی بر روی یکدیگر، نام خانه گرفته اند در گذرگاه های باریکی که با عبور جوی های فاضلاب از میان آنها به دو نیم شده اند به همراه دهها چالش بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی تصویری پیدا و پنهان از حاشیه نشینی در بناب بوده که مانند یک زخم ، صورت قطب اقتصادی ایران را از ریخت و قیافه انداخته است.

اگر سری به حاشیه‌ها و نواحی منفصل شهری بناب بزنیم می‌بینیم خانه‌هایی هستند که یا روی هوا مانده‌اند یا روی آب (چاه‌های فاضلاب خودساخته) که با کوچک‌ترین حوادث طبیعی (سیل، زلزله، رانش…) صددرصد تخریب خواهند شد.

فضای خطرناک حاشیه نشینی و مستعد بودن برای تمام آلودگی‌ها و بیماری‌ها بدلیل وجود امکانات بهداشتی پایین از آثار و پیامدهای آن است که برای جلوگیری از افزایش آمار حاشیه نشینی می‌توان راهکارهایی چون وضع مقررات، تشویق سرمایه داران شهری برای سرمایه گذاری در این محلات بدلیل نیروی کار و زمین فراوان و ارزان، احداث مراکز آموزشی و درمانی بکار ببریم.

برای ساماندهی مناطق حاشیه‌نشین در بناب، مسئولین بایستی هرچه سریع تر جهت جلوگیری از افزایش آمار آن، اقدامات لازم را انجام دهند، بهره‌مندی مناطق حاشیه‌ای شهرها از خدمات شهری می‌تواند منجر به کاهش آسیب‌های اجتماعی در شهر شود. چون یکی از علل سوق یافتن حاشیه‌نشینان به سمت ناهنجاری و آسیب‌های اجتماعی، احساس تبعیض است.

ارائه ی ساز و کار قوی و بنیه دار از سوی مسئولان متولی و پیش بینی طرح هایی برای آتیه ی این مناطق، باعث در نطفه خفه کردن بسیاری از جرائم اقتصادی_اجتماعی و نیز پایان دادن به بهانه های مجریان در مقام اجرا خواهد بود.

انتهای پیام/ جعفر کریم زاده