وقتی کیفیت زندگی را برخی واسطه‌ها و دلالان تعیین می‌کنند و سرنوشت ما و فرزندانمان در دستان معامله‌گرهای سودجو قرار می‌گیرد، دیگر نمی‌توانیم حتی مکان زندگی‌مان را آن‌طور که دلمان می‌خواهد انتخاب کنیم و با کوچک و کوچک‌تر شدن هر روزه وسع مالی‌مان، باید بیاموزیم که سطح توقعاتمان را آن‌قدر پایین بیاوریم که پایمان از گلیم آب رفته‌مان بیرون نزند.
در چند ماه اخیر رشد ناگهانی قیمت ها تا آن جایی پیش رفته است که دیگر همگان از وجود بحران در این حوزه سخن به میان می آورند. هزینه تامین مسکن تا آن جایی است که به واقع در سبد هزینه های ماهانه هر خانوار شهرستان بناب سهم عمده ای را به خود اختصاص داده است و در واقع بیش از نیمی از در آمد هر خانواده در ماه، باید صرف هزینه های مربوط به مسکن شود که خود این امر باعث ایجاد فشار مضاعف بر دوش این خانوار ها که اکثرا جزو طبقات فرودست جامعه هستند شده است.
این روزها، راحت زندگی کردن، تنها راه حل آرام زیستن و نفس ِراحت کشیدن است و گرنه در این تورم وحشتناک اقتصادی، جایی برای آرام گرفتن نمانده است، تورم در حوزه مسکن و افزایش دل بخواهی قیمت در مناطق مختلف در بناب و بالا رفتن لحظه به لحظه قیمت مسکن و همدستی برخی بنگاه‌داران برای افزایش ارزش زمین‌های یک منطقه، آشفته‌بازاری بس شگفت‌آور به راه انداخته است به‌طوری‌که قیمت ملک با قیمت ملکی با همان ویژگی‌ها، البته در مناطق بهتر در پایتخت برابری می‌کند.
لیست طولانی از گرانی های کالا ها در روزهای اخیر از یک طرف و قیمت های سرسام آور اجاره مسکن از طرفی دیگر امان مردم را بریده است، به طوریکه امروزه خرید خودروی شخصی برای خیلی از شهروندان تبدیل به آرزو شده  است ولی چندان مهم نیست و کمبود آن در زندگی آنها لطمه ای وارد نخواهد کرد یا اینکه بی مسئولیتی و بی تدبیری برخی مسئولان که گوشت و لبنیات و برنج داخلی و … از سفره عده ای از خانوارها پر می کشد و همچنان مردم با سیلی صورت خود را سرخ می کنند و دندان به جگر می فشارند شاید در اولویت بعدی نیز قرار بگیرد اما برای تامین ابتدایی ترین و ضروری ترین نیاز هر انسانی که برخورداری از مسکن و «سرپناه» است، چه کار خواهند کرد، آیا آسمان شهر را برای خود انتخاب کنند؟
این افزایش قیمت مسکن در بناب هم چنان در جریان است و کسی هم جلودارش نیست و کمتر کسی خودش را دراین‌باره مسئول می‌داند، گاه از این آشفته‌بازار مسکن به این نتیجه می‌رسیم که شاید برخی از این افراد موافق این تاخت‌وتاز بی‌رویه مسکن هستند و دلشان می‌خواهد روزانه بر سرمایه شان افزوده شود و کیسه شان پُر تر شود.
آیا مسئولان و ارگان های مربوطه تا به حال، کاری اساسی برای تامین این ابتدایی ترین نیاز مردم بناب انجام داده اند؟ مگر مشکل تامین مسکن و گرانی کمرشکن اجاره بها، مشکل این سال ها و دهه هاست که تاکنون فکر و چاره ای اساسی و موثر برای حل آن اندیشیده نشده است؟
نهادهای نظارتی و سازمان تعزیرات چطور؟ آیا ایشان کاری بایسته برای جلوگیری از دلال بازی در بازارهای مختلف از جمله بازار مسکن و تلاش موثر برای مهار گرانی های فزاینده در این زمینه انجام داده اند؟ از طرف دیگر متاسفانه مسئولان امر مسکن که اصلی ترین مسئولان در این زمینه هستند به جای آن که ریشه های واقعی این معضل بزرگ را دریابند و با ارائه یک برنامه ریزی درست و مدون و بسترسازی لازم به منظور حل این معضل، بیشتر ترجیح می دهند با فرافکنی و توجیهات نه چندان قابل قبول از کنار این مشکل بزرگ به راحتی بگذرند و به هیچ عنوان تلاش جدی برای حل آن نکنند.
امیدواریم طی راهکاری در چنین شرایط بحرانی، مردم باید از خریدهای هیجانی صرف نظر کنند و با این کناره‌گیری بازار خرید و فروش را تا حدودی راکد کنند هم‌چنین لازم است که مسئولان مربوطه با نرخ‌گذاری کارشناسی و اطلاع‌رسانی مردم در این باره از قدرت نظارتی مردم استفاده کنند هم‌چنین دولت با متعادل کردن عرضه و تقاضا و توجه ویژه به پرداخت تسهیلات مسکن به افراد واجد شرایط و نظارت بر هزینه این تسهیلات در زمینه خرید و یا ساخت مسکن، شرایط مناسبی را بر بازار مسکن حاکم کند تا آرامش نسبی بر جامعه حاکم شود و مردم از دربه‌دری نجات یابند.
انتهای پیام/ جعفر کریم زاده