به گزارش انعکاس بناب، شهید بهروز شیرپور بناب، در دهمین روز از فصل زمستان سال ۱۳۴۷ در خانواده ای مومن و مذهبی دیده به جهان هستی گشود.

وی دوران شیرین کودکی را در آغوش گرم خانواده سپری کرد و با رسیدن به سن هفت سالگی، قدم به محیط مدرسه گذاشت. او با هوش و فراست سرشار به تحصیل علم پرداخت و در تمام مقاطع تحصیلی، رتبه ی ممتاز کلاس را کسب نمود. او نه تنها در تحصیل علم و دروس مدرسه موفقیت چشمگیری داشت، بلکه در رشته ی فوتبال، قرائت قرآن و نهج البلاغه نیز فعالیت می نمود و در مسابقاتی که از سوی مدرسه بین دانش آموزان برگزار می شد صاحب نام و حائز رتبه بود.

بهروز با وجود اینکه در تحصیل علم موفق بود ولی فکر دفاع از کشورش، او را آرام نمی گذاشت و با اراده ی محکم و ایمانی قوی راهی جبهه های نبرد شد و در مقطع تحصیلی متوسطه، چندین بار به طور داوطلبانه از سوی بسیج دانش آموزی شهرستان بناب، عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل گردید.

او با فرارسیدن موعد خدمت سربازی، راهی ارتش جمهوری اسلامی ایران شد و پس از گذراندن دوره های آموزشی، به گردان ۱۲۳ لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه اختصاص یافت و به جبهه های نور علیه ظلمت اعزام گردید.

سرانجام این شهید عالی مقام، در تاریخ ۱۳۶۷/۰۴/۳۱ در منطقه عملیاتی قصر شیرین بر اثر اصابت ترکش خمپاره، دعوت معبود خویش را پذیرفت و به کاروان شهدای جنگ تحمیلی پیوست.

پیکر پاک این شهید عزیز، در گلزار شهدای مهرآباد شهرستان بناب مهمان خاک گردید.

وصیت نامه شهید

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام حضور مهدی موعود (عجل الله فرجه) و نائب برحقش امام خمینی. امیدوارم که این نهضت حسینی طلیعه ای برای ظهور حضرت مهدی (عجل الله فرجه) باشد تا جان از جنگ استبداد و استعمار خلاصی یابد و عدالت به معنای واقعیدر جهان اجرا گردد.

برادران و خواهران عزیزم، اکنون که استکبار جهانی قصد نابودی این نهضت را کرده، بر ماست که با فدای جان و مال در جهت دفاع از اسلام بکوشیم و چه خوش است جان دادن در راه حق.

توصیه ی من به شما این است که در جهت بالا بردن سطح دانش فنی خود بکوشید و کشور را در مورد تهیه ی موشک ها و سلاح های پیشرفته بی نیاز کنید؛ زیرا که جنگ امروزی جنگ تکنولوژی است.

با ایمان به خدا پیش بروید، زیرا که هر فعلی بستگی به نیت فاعل آن دارد. اگر نیت خدائی باشد در تمام جنبه های شخصیت انسان اثر می گذارد و انسان را طوری تربیت می کند که او را لایق دیدار حق می کند. درست است که اگر نیت غیر خدائی باشد، انسان به بعضی از موفقیت های دنیوی می رسد؛ ولی نهایتا در سرنوشت اصلی، سقوط خود را فراهم می کند.

پدر و مادر عزیزم! می دانم که برای بزرگ کردن من رنج های بسیاری متحمل شده اید و من تاکنون نتوانسته ام کاری برایتان انجام دهم ولی امید آن دارم که خداوند در آن دنیا به شما اجر دهد و رسولش(ص) شما را مورد شفاعت قرار دهد.

از مادرم می خواهم لباس های قابل استفاده ام را به فقرا اهداء کند و از برادرانم می خواهم از تمام دوستان و آشنایانم برایم حلالیت بطلبند.

والسلام

بهروز شیرپور

۱۳۶۷/۰۲/۲۹

انتهای پیام/سعید نصیری