نام ایشان موسی بن جعفر و معروف‌ترین کنیه و لقب‌شان ابولحسن و کاظم علیه السلام می‌‌باشد. ایشان از مادری پاک و پدری الهی به دنیا چشم گشودند. آن حضرت در بیست سالگی به مقام امامت رسید و در ۵۵ سالگی به مقام شهادت نائل شد.

امام موسی بن جعفر علیه السلام امام هفتم شیعیان می‌باشد که به باب الحوائج مشهور است؛ این امام همام به‌خاطر تحمل طولانی مدت زندان‌های تاریک و نمناک‌ هارون الرشید خلیفه ظالم عباسی، غربت مظلومانه و جایگاه خاصی را در بین شیعیان دارند و شاید همین امر سبب شده است که برخی از زوایای مهم زندگی ایشان مانند فرهنگ کار و زندگی عرفی‌شان که الگوی کافی و کامل زندگی است، تحت الشعاع این مظلومیت غریبانه قرار گرفته باشد.

برخی‌‌ها تا نام مبارک امام کاظم (ع) را به گوش می‌‌شنوند زندان و شکنجه در ذهنشان تداعی می‌‌شود و شخصیت مبارک ایشان را محصور در زندان‌های مخوف عباسی معنا می‌‌کنند و نیت نذر آزادی عزیزانشان را از زندان می‌‌کنند و تقاضای روضه موسی بن جعفر علیه السلام را دارند اما واقعیت چیزی بیشتر از اینها است و بایستی بزرگان دینی‌مان را در تمام زوایای زندگی‌‌شان الگو قرار دهیم نه اینکه هر زمان حاجتی داشتیم و به مشکلی برخورد کردیم، خدایی نکرده به امامان نگاهی ابزاری داشته باشیم و تا حاجتمان را گرفتیم، بگوییم نه خانی آمده و نه خانی رفته و همه چیز را فراموش کنیم.

امام کاظم (ع) امام کار و تلاش

امامان شیعه علیهم السلام در طول زندگی شریف شان همواره از تنبلی و وقت گذرانی بیهوده، بیزار بوده‌اند و مقام و موقعیت اجتماعی خویش را مانع کار و زحمت و تلاش برای کسب روزی ندیده‌اند و البته این اخلاق را از مکتب امیرمومنان (ع) و مادر بزرگوارشان صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها آموخته‌اند.

در روایات آمده است که ابی‌حمزه گوید: «امام حسن موسی بن جعفر علیه السلام را دیدم که در زمین خود به سختی مشغول کار و تلاش است، به گونه‌ای که عرق از بدنش جاری بود ، گفتم: پس مردان کاری شما – کارگران و خدمه – کجایند؟ چرا خودتان کار می کنید؟ فرمودند : کسانی که از من بهتر بوده‌اند، کار بدنی و تلاش جسمانی داشته‌اند ، گفتم : چه کسی بهتر از شما بوده و بر روی زمین کار می کرده‌اند؟ فرمودند  : رسول خدا و امیرالمؤمنین و پدرانم علیهم الصلاه و السلام همه کار بدنی داشته‌اند.»

یکی از مشکلات اساسی جامعه ما در بحث اشتغال، خودبزرگ پنداری و راحت طلبی و در نتیجه کوچک‌‌پنداری و سخت پنداری برخی مشاغل و از جمله مشاغل خدماتی می‌‌باشد، نوجوانان ما در مقاطع دبیرستان سر و دست می‌‌شکنند برای رشته‌‌های تجربی که شاید در آینده آقا یا خانم دکتر خطاب شوند، مزارع مستعد و حاصلخیز ما در روستا رها شده‌اند و جوانان روستایی مان دنبال کار راحت‌تر با درآمد بیشتر در شهرها آواره گشته‌اند!

امام کاظم علیه السلام به عنوان یکی از الگوهای اقتصادی مقاومتی می‌‌تواند الگوی کاریابی ما قرار گیرد تا کار را هر اندازه هم که سخت باشد و یا موقعیت اجتماعی خوبی نداشته باشد به بیکاری ترجیح دهیم و سال‌های طلایی عمرمان را در پشت درهای اداره کار تلف نکنیم و این البته نیازمند فرهنگسازی است، تا رتبه بندی مشاغل به‌صورت دینی انجام شود و مشاغلی عزیزتر باشند که به نان حلال نزدیکترند نه مشاغلی که به پول کلان!

بخش اعظم این رسالت بزرگ اجتماعی بر عهده صداوسیما و رسانه‌های جمعی می‌باشد تا باورهای کهنه و غلط اجتماعی را بزدایند و باورهای اجتماعی -اقتصادی جدیدی بر پایه دیانت و عقلانیت الهی رشد و نمو دهند.

انتهای پیام/داود زیبائی

منبع/آناج